Mylą się ci, którzy uważają, że historia polskiego jazzu zaczęła się od niszowych jam session na przełomie lat 40 i 50 XX wieku. Ewa Makomaska – aktorka Teatru Polskiego w Warszawie w przedstawieniu premierowym przygotowanym specjalnie dla Teatru Impresaryjnego im. Włodzimierza Gniazdowskiego pt.: DANCING RETRO przypomni cudowne lata 20-te i twórców, którzy wtedy w polski krajobraz artystyczny przenosili gorące rytmy tang, foxtrotów, slowfoksow, one-stepów i swinga.

W proceder przeflancowania na rodzimy grunt muzyki, która królowała za oceanem, a także w Paryżu i Berlinie, zamieszani byli znakomici kompozytorzy jak Henryk Wars, Jerzy Petersburski i wielu innych, poeci na czele z Tuwimem i Hemarem i wszystkie śpiewające, wielkie gwiazdy dwudziestolecia międzywojennego.

W Polsce, ale też w innych krajach europejskich w 20-leciu międzywojennym jazz oznaczał ni mniej więcej muzykę taneczną pochodzenia amerykańskiego, graną głównie w nocnych lokalach przez orkiestry lub mniejsze zespoły, w których składzie znajdowały się saksofony i perkusja.

Opowiemy, jak Jazz zawitał do Polski za sprawą tych artystów, którzy poznali nowe rytmy i brzmienia, podróżując po Europie zachodniej, jak również dzięki zagranicznym filmom i płytom. To będzie sentymentalna, ale też bardzo energetyczna podróż w czasie. Przypomnimy utwory w gorących rytmach i najbardziej wtedy popularnych tang, które do dziś uwodzą niepowtarzalną atmosferą i rytmami, których na próżno szukać w muzyce współczesnej. Będzie zatem można usłyszeć m.in. takie utwory jak: „Marzenie”, „Abram ja ci zagram”, „Mały gigolo” „Tango notturno”, „Salem Alejkum”, „The man I love”, „Nikodem”, „Kochaj mnie, a będę twoja” czy „Sam mi mówiłeś”.

Opracowanie muzyczne: Tomasz Bielski
Występują: Ewa Makomaska
oraz Wojciech Puszek (fortepian), Tomasz Bielski (saksofon)