Wystawa prezentuje kulturę materialną, a przez jej pryzmat także różne przejawy życia społecznego i duchowego pradawnych mieszkańców Bydgoszczy i okolic. Na wystawie można prześledzić zmiany technologiczne (surowiec i sposób wytwarzania) oraz ewolucję myśli ludzkiej, która stopniowo zmierzała do opanowania środowiska i ulepszenia jakości życia.
Na ekspozycji ukazane są również oddziaływania na tereny ziem polskich i regionu, ludów europejskich, których osiągnięcia wpływały za zmianę oblicza kulturowego i politycznego Europy np. Celtów i Germanów. Ramy chronologiczne ekspozycji obejmują okres od końca starszej epoki kamienia po okres wędrówek ludów, tj. od XI tysiąclecia p.n.e. po VI w.
Wystawa jest ekspozycją, ukazującą najdawniejsze dzieje naszego regionu od początków osadnictwa aż po okres wędrówek ludów. Historie żadnego miasta, terenu, kraju nie toczą się samoistnie. Wszystkie są wprzęgnięte w ciąg wydarzeń o szerszym zasięgu. Prezentowane zabytki pochodzą z obszaru Krajny, Kujaw i Pałuk, a większość z nich znajduje się w zbiorach Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Jako że głównym, a dla najstarszych epok jedynym, źródłem informacji dla poznania przeszłości są pozostałości kultury materialnej, zmiany zachodzące w życiu ludzi przedstawiamy przez ukazanie różnorodnych narzędzi, ozdób, uzbrojenia, przedmiotów codziennego użytku itp. Dzięki czemu możemy prześledzić przeobrażenia technologiczne (surowiec i sposób wytwarzania) oraz ewolucję myśli ludzkiej, która stopniowo zmierzała do opanowania środowiska i ulepszenia jakości życia. Zaprezentowaliśmy również oddziaływania na tereny ziem polskich ludów europejskich, których osiągnięcia wpływały za zmianę oblicza kulturowego i politycznego Europy np. Celtów i Germanów. Ich obecność odnotowujemy także w naszym sąsiedztwie, dzięki czemu potwierdzimy, że dzieje tego regionu splotły się z cywilizacją europejską już w starożytności.
Zabytki oraz liczne rekonstrukcje zaprezentowane są w ramach kolejnych epok i okresów pradziejowych, w uzasadnionych wypadkach wprowadzony został termin ściśle archeologiczny „kultura”. Dla każdego okresu zaprezentowanych jest kilka elementów przewodnich, wokół których zorganizowane są pozostałe części ekspozycji, mające w skondensowanej formie przedstawić to, co w danej epoce najistotniejsze. Aby odbyć „swoistą podróż w czasie" wprowadziliśmy nowoczesne metody przekazu dające odbiorcy możliwość czynnego udziału w zwiedzaniu wystawy i poszerzenia wiedzy według indywidualnego zapotrzebowania.
Poprzez różnorakie środki nowoczesnego wyrazu takie jak: prezentacje multimedialne dotyczące różnorodnych tematów, film, wirtualny spacer czy komputerowe animacje staramy się zapewnić odwiedzającym komfort w przyjmowaniu treści oraz stworzyć okazję do aktywnego udziału w zwiedzaniu. Ciekawa aranżacja plastyczna, o parateatralnym charakterze, w której zastosowano rozmaity materiał, adekwatny do tego, jaki wykorzystywano w okresie pradziejowym: m. in. drewno, kamień oraz liczne rekonstrukcje (np. szałasu, kręgu kamiennego, grobowca skrzynkowego) odtwarza atmosferę tamtych czasów, a jednocześnie wpływa intensywnie na zmysły widza. Do tego celu zostały również wykorzystane nowoczesne, elektroniczne środki multimedialne takie jak: kamery, rzutniki, kioski multimedialne, podłoga interaktywna. Zostały one wykorzystane do wirtualnej przebieralni, magicznego źródełka, wirtualnej piaskownicy – wykopu, wehikułu czasu. Dodatkowo jest możliwy również bezpośredni kontakt z realnym zabytkiem. Poprzez wykonane kopie m.in. warsztatu tkackiego, pradziejowej wiertarki, żarna nieckowatego istnieje możliwość interakcji z przedmiotami, z czego najczęściej korzystają uczniowie i rodziny z dziećmi, co zaobserwowaliśmy w dotychczasowej praktyce. Możliwość własnoręcznego użycia i dotykania dawnego sprzętu jest szczególnie potrzebna dla osób niedowidzących i niewidomych, co w pewnym zakresie zostało umożliwione na naszej ekspozycji.
Aby zachować atmosferę pradawnych czasów, odstąpiliśmy od tradycyjnych podpisów i plansz. Informacje te umieszczone zostały na ramkach cyfrowych, które nie zakłócają stworzonego klimatu. Ponadto ramki zostały udźwiękowione zgodnie z prezentowanymi zagadnieniami, a także umieszczono na nich rozszerzone teksty związane z określoną problematyką, co sprawi, że staną się one się niezastąpionymi, interaktywnymi przewodnikami po wystawie. Naszym zamiarem było stworzenie ekspozycji, w której wielowiekowe zabytki archeologiczne, mające swoją narrację, zostały „ożywione” poprzez nowoczesne środki multimedialne. Poprzez wyżej wymienione formy, staramy się przybliżyć atmosferę tamtych czasów, jak i kształtować, poprzez media wizualne, nowy sposób odbioru dziedzictwa archeologicznego.