Wieś wymieniana w związku z najazdem krzyżackim w 1331 r. W 1345 r. nadał ją na prawie średzkim sołtysowi Witalisowi dziekan gnieźnieński Wincenty; do rozbiorów była własnością kapituły gnieźnieńskiej. Pierwszy kościół powstał tu przed 1331 r. Obecną świątynię św. Bartłomieja o skromnych cechach neoromańskich i mieszanym wystroju wzniesiono w 1848 r. Obok kościoła stoi XVIII-wieczna, drewniana dzwonnica z bogato zdobionym dzwonem z 1670 r. W lesie na południowy zachód od wsi znajduje się głaz narzutowy o obwodzie 13 m i wysokości 4 m, zwany kamiennym domem.