Z Lipna do Hollywood!

Wersja do wydrukuWersja PDF

Wśród wszystkich gwiazd konstelacji jedna świeci najjaśniej. To słynna Pola Negri z Lipna! Lipnowskie kino „Nawojka” po raz kolejny wypełni się miłośnikami starego kina i gwiazdami srebrnego ekranu. 10. Jubileuszowy Przegląd Twórczości Filmowej „Pola i inni” przypomina jej imponującą karierę, talent i urodę.

Małe stare kino, na ekranie Pola Negri – gwiazda, która podbiła Hollywood, w tle rozbrzmiewa grana na żywo muzyka… To magia niemego kina, której poddadzą się wszyscy uczestnicy i goście 4-dniowego filmowego święta w Lipnie (2-5 czerwca).

Festiwal promuje twórczość filmową Poli Negri, przypominając jednocześnie dorobek i karierę innych polskich artystów, którzy odnieśli sukces poza granicami kraju. Tradycyjnie wręczone zostaną statuetki „Politki”, które w tym roku otrzymają Małgorzata Zajączkowska i Daniel Olbrychski. 

 

 

Z Lipna na podbój Hollywood

Lipno, 3 stycznia 1897 r., na świat przychodzi Apolonia Chalupec - późniejsza gwiazda kina niemego, którą zachwycał się cały filmowy świat.

Beztroskie dzieciństwo spędzane na ziemi dobrzyńskiej przerwało aresztowanie ojca małej Poli. Razem z matką przeprowadziła się wówczas do Warszawy. Uczęszczała tam do szkoły baletowej, rozwijając swój niezwykły talent. W 1908 r. zadebiutowała w „Jeziorze Łabędzim”. Na drodze do kariery baleriny stanęła jednak choroba, stwierdzono u niej początki gruźlicy. Przebywając na kuracji w Zakopanem dużo czytała. Szczególnie upodobała sobie włoską poezję Ady Negri. To od jej nazwiska Pola przybrała swój artystyczny pseudonim. I tak Apolonia Chałupiec stała się Polą Negri.

Na skutek choroby Pola musiała rozstać się z baletem. Ale nie zamknęło jej to drzwi do kariery. Pola chciała grać, zachwycać i szokować! 1 września 1912 r. zadebiutowała na deskach warszawskiego Teatru Małego rolą Anieli w „Ślubach Panieńskich”. Dwa lata później miał miejsce jej debiut filmowy – zagrała główną rolę w „Niewolnicy zmysłów”, filmie, który odniósł ogromny sukces. W 1917 r. Pola wyjechała do Berlina. Została czołową aktorką Ernsta Lubitscha, u boku którego stworzyła wyjątkowe kreacje w filmach: „Oczy mumii Ma”, „Carmen”, „Madame Du Barry”, czy „Dzika kotka”. Była wówczas niewątpliwie największą gwiazdą kina niemego. Stworzyła pewien typ granych przez siebie bohaterek – „femme fatale”.

W wieku 25 lat Pola Negri wyruszyła na podbój Ameryki. Nowy Jork przywitał ją jak prawdziwą gwiazdę. Zagrała w 20 filmach, rzucając na kolana nie tylko amerykański świat kina, ale także serca hollywoodzkich gwiazdorów - Charliego Chaplina, czy Rudolfa Valentino.     

Jak przystało na prawdziwą gwiazdę Pola Negri nie stroniła od ekstrawagancji. Jej osobowość i styl życia były mocno postępowe jak na owe czasy. Malowała paznokcie, narzucała trendy w makijażu, nosiła wysokie zgrabne botki na obcasach, stając się wzorem do naśladowania dla wielu kobiet.

Ostatnim filmowym rozdziałem w życiu Poli był powrót do Europy, do Niemiec, gdzie nakręciła jeszcze kilka filmów.

Pola Negri zmarła 1 sierpnia 1987 r. w San Antonio. Na słynnym Hollywood Boulevard, w Hollywoodzkiej Alei Sław w Los Angeles, do dziś lśni gwiazda naszej ikony kina niemego.

 

 

Pola Negri wciąż zachwyca!

Warto wybrać się do Lipna i spędzić miły dzień w towarzystwie wyjątkowej gwiazdy kina, jaką była Pola Negri. Na początek wizyta w Izbie Pamięci, w której nagromadzono zbiory związane z życiem i filmową karierą aktorki. Dokumenty, listy, fotografie, wywiady z Polą Negri opublikowane w tygodniku „Kino” (numery z lat 1931-1935), reportaże z planów filmowych i bogata galeria zdjęć pięknej Poli przeniesie nas w magiczne czasy ery niemego kina.  

 

            

 

             

 

Wyjątkową atmosferę „starego kina” poczuć można podczas Przeglądów Twórczości Filmowej „Pola i inni”, organizowanych w Lipnie od 2007 r. Wówczas do małego miasteczka na ziemi dobrzyńskiej zjeżdżają miłośnicy kina i gwiazdy znane ze srebrnego ekranu. Ale główną gwiazdą jest ona – Pola Negri, którą podziwiać można nie tylko na ekranie…

 

 

Na zakończenie spacer Bulwarem Poli Negri, znajdującym się nad rzeką Mień, przepływającą przez środek miasta.